سمینار کارشناسی ارشد کامپیوتر بررسی سازوکارهای سنجش کیفیت نگهداشت‌پذیری (Maintainability) محصولات نرم‌افزاری

فهرست مطالب

۱ کلیات تحقیق. 4

۱-۱ مقدمه. 4

۱-۲ نگهداشت پذیری. 4

۱-۳ دسته بندی های نگهداشت پذیری نرم افزار. 5

۱-۳-۱ نگهداري اصلاحی. 5

۱-۳-۲ نگهداري تطبیقی. 5

۱-۳-۳ نگهداري تکاملی. 5

۱-۳-۴ نگهداري پیشگیرانه. 6

۱-۳-۵ نگهداري اصلاحی زمان بندی نشده. 6

۱-۴ هزینه نگهداری. 6

۱-۴ ابزارهای نگهداری. 6

۱-۵ مشکلات تعمیر نرم افزار. 7

۱-۵-۱ درك برنامه 7

۱-۵-۲ تحلیل ضربه ای 7

۱-۵-۳ تست برگشت 7

۲ ادبیات پژوهش  و پیشینه تحقیق. 9

۲-۱ مقدمه. 9

۲-۲ نگهداری نرم افزار و معیار های ارزیابی. 9

۲-۳ پیچیدگی سایکلوماتیک. 11

۲-۴ پیچیدگی وابستگی ماژول ها. 12

۲-۵ تعداد خطوط برنامه^۱۸. 13

۲-۶ سطح هالستد^۱۹. 14

۲-۷ ایندکس نگهداشت پذیری. 14

چکیده

قابلیت نگهداری نرم افزار میزان درک پذیری، ترمیم یا بهبود و ارتقای یک نرم افزار است. مشخصه قابلیت نگهداری نرم افزار از آن جهت مهم می باشد که در حدود ۷۵ درصد از هزینه های مرتبط با یک پروژه به آن مربوط می باشد. درک مشخصه قابلیت نگهداری نرم افزار، به سازمان ها و مؤسسات امکان می دهد تا مسیرهای پیشرفت نرم افزار را شناسایی نمایند و ارزش برنامه کاربردی فعلی و نیز ارزش آن را پس از انجام تغییرات در خلال فرآیند توسعه، تعیین کنند. یافتن روش های سنجش این عامل مهم، می تواند تلاش توسعه دهندگان راتسهیل نماید؛ هزینه ها را کاهش داده و منابع را آزاد کند. از مقدار اندازه گیری شده مشخصه قابلیت نگهداری نرم افزار، برای ارزیابی تلاش ها و یا منابعی که در حال حاضر به یک برنامه اختصاص داده شده ؛ استفاده می شود. فرآیند استفاده از معیارهای نرم افزاری و ارزیابی نرم افزارها با توجه به آن معیارها، با استفاده از تعیین متریک های نرم افزاری متناسب و استخراج رتبه یا اندازه متریک ها و سپس تعیین شیوه صحیح و دقیق ارزیابی نتایج بدست آمده تکمیل می گردد. در این مقاله تلاش شده است تا با توجه به زیر معیارهای تعیینشده در استاندارد کیفیت نرم افزار ایزو ۹۱۲۶ برای قابلیت نگهداری نرم افزار متریک هایی مناسب تعیین گردیده و مورد ارزیابی قرار گیرد. در این تحقیق هدف اصلی بررسی ساز و کارهای اساسی جهت نگهداری محصولات نرم افزاری می باشد.